ΓΝΩΣΗ

ΓΝΩΣΗ

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΓΙΑ ΤΟΝ Κ. Π . ΚΑΒΑΦΗ

Στο 4ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων, θα υλοποιηθεί από τις 28/3~3/4 βιωματικό θεατρικό εργαστήρι για τον ποιητή Κ. Π Καβάφη από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.
Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση είναι ένας τόπος πολιτισμού για το θέατρο, το χορό, τη μουσική, τα εικαστικά και τα γράμματα. Αποστολή της είναι η προβολή του σύγχρονου πολιτισμού, η υποστήριξη των Ελλήνων δημιουργών, η καλλιέργεια διεθνών συνεργασιών, η εκπαίδευση για τα παιδιά και η διά βίου μάθηση για ανθρώπους κάθε ηλικίας, σε ένα χώρο ανοιχτό και προσιτό σε όλους.


Ας γνωρίσουμε τους συντελεστές  του εργαστηρίου:

Μιχάλης Κωνσταντάτος

Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος σπούδασε σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου, Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ.

Από το 2001 έχει σκηνοθετήσει πολιτιστικές εκπομπές, μουσικά video clip, θεατρικές παραστάσεις -συνιδρυτής της θεατρικής ομάδας Blind Spot- ενώ έχει σχεδιάσει και δύο installations για δημόσιους χώρους στην Αθήνα. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει μία ταινία μεγάλου μήκους και δύο ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.Η ταινία του «Δυο Φορές Τώρα» (2007)απέσπασε το πρώτο βραβείο στο «Stockholm Film iFestival» της Σουηδίας και το «Portable Film Festival» της Μελβούρνης ενώ συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα σε περισσότερα από 20 διεθνή φεστιβάλ. Η ταινία του «Μόνο για Πάντα»(2003) κέρδισε το «Βραβείο Κίνητρο του ΕΚΚ» στο φεστιβάλ της Δράμας 2003.
H  μεγάλου μήκους ταινία  του με τίτλο Luton  έκανε πρεμιέρα στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου του San Sebastian τον Σεπτέμβριο του 2014.
Φιλμογραφία
LUTON (99′, 2013)
premiere: San Sebastian Film festival 2014

TWO TIMES NOW (35mm, 9’, 2007)
Βραβείο καλύτερης ταινίας,  Stockholm Film iFestival -Βραβείο καλύτερης ταινίας, Portable Film Festival
ONLY FOR EVER (35mm, 11’, 2003)
Βραβείο κίνητρο του ΕΚΚ, Drama International Short Film Festival

Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών φιλοξενεί από 22 έως 30 Δεκεμβρίου, το κλασικό έργο του Ίψεν σε μια φρέσκια και αναπάντεχη εκδοχή του, από το Μιχάλη Κωνσταντάτο.Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Μιχάλης Κωνσταντάτος, με σημαντικές εμπειρίες και διακρίσεις από το χώρο του κινηματογράφου, σε συνεργασία με τη χαρισματική Γιώτα Αργυροπούλου –η οποία ερμηνεύει και τον κεντρικό ρόλο–, ξαναγράφουν το έργο με τη μορφή κινηματογραφικού σεναρίου και το φέρνουν στο σήμερα. Μια εγκατάσταση ορίζει ένα μη ρεαλιστικό περιβάλλον και εγκιβωτίζει τα δραματικά πρόσωπα. Ο Μάξιμος Μουμούρης στο ρόλο του Λέβμποργκ πυροδοτεί τη δράση... Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά. Ποιος θα καταφέρει να επιβιώσει έως το τέλος; 

Μια πρωτόγνωρη ιδέα δημιουργικής συνεισφοράς των θεατών δοκιμάζεται στη διάρκεια των προβών. Ένα μπλογκ που λειτουργεί ως ημερολόγιο χαρακτήρων και ένα ειδικά σχεδιασμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα επιχειρούν να ανοίξουν διάλογο με το κοινό για το έργο, φωτοσκιάζοντας έτσι με δημιουργικό τρόπο πτυχές της σκηνοθετικής προσέγγισης. (www.heddagabler.gr)


Πηγή:www.monopoli.gr


Πηγή:www.monopoli.gr
Στον ίδιο χώροΑναγνωρισμένα
Εκτύπωση
Οικίας περιβάλλον, κέντρων, συνοικίας
που βλέπω κι όπου περπατώ· χρόνια και χρόνια.

Σε δημιούργησα μες σε χαρά και μες σε λύπες:
με τόσα περιστατικά, με τόσα πράγματα.

Κ’ αισθηματοποιήθηκες ολόκληρο, για μένα.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) 

Μονοτονία

Την μιά μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι -
οι όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν.
Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει·
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης 


Πολυέλαιος

Σε κάμαρη άδεια και μικρή, τέσσαρες τοίχοι μόνοι, 
και σκεπασμένοι με ολοπράσινα πανιά, 
καίει ένας πολυέλαιος ωραίος και κορώνει· 
και μες στη φλόγα του την καθεμιά πυρώνει 
μια λάγνη πάθησις, μια λάγνη ορμή. 
Μες στην μικρή την κάμαρη, που λάμπει αναμένη
από του πολυελαίου την δυνατή φωτιά,
διόλου συνειθισμένο φως δεν είν' αυτό που βγαίνει.
Γι' άτολμα σώματα δεν είναι καμωμένη
αυτής της ζέστης η ηδονή.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Καισαρίων

Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή, 
εν μέρει και την ώρα να περάσω, 
την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή 
επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω. 
Οι άφθονοι έπαινοι κ' οι κολακείες 
εις όλους μοιάζουν. Ολοι είναι λαμπροί, 
ένδοξοι, κραταιοί, αγαθοεργοί·
καθ' επιχείρησίς των σοφοτάτη. 
Αν πεις για τες γυναίκες της γενιάς, κι αυτές, 
όλες οι Βερενίκες κ' οι Κλεοπάτρες θαυμαστές. 
Οταν κατόρθωσα την εποχή να εξακριβώσω
θάφινα το βιβλίο αν μια μνεία μικρή,
κι ασήμαντη, του βασιλέως Καισαρίωνος
δεν είλκυε την προσοχή μου αμέσως...
Α, να, ήρθες συ με την αόριστη
γοητεία σου. Στην ιστορία λίγες
γραμμές μονάχα βρίσκονται για σένα,
κ' έτσι πιο ελεύθερα σ' έπλασα μες στο νού μου.
Σ' έπλασα ωραίο κ' αισθηματικό.
Η τέχνη μου στο πρόσωπό σου δείνει
μιαν ονειρώδη συμπαθητική εμορφιά.
Και τόσο πλήρως σε φαντάσθηκα,
που χθες την νύχτα αργά, σαν έσβυνεν
η λάμπα μου -άφισα επίτηδες να σβύνει-
εθάρεψα που μπήκες μες στην κάμαρά μου,
με φάνηκε που εμπρός μου στάθηκες ως θα ήσουν
μες στην κατακτημένην Αλεξάνδρεια,
χλωμός και κουρασμένος, ιδεώδης εν τη λύπη σου,
ελπίζοντας ακόμη να σε σπλαχνισθούν
οι φαύλοι - που ψιθύριζαν το «Πολυκαισαρίη»






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.