Ελληνική Γλώσσα, αυτό το σπάνιο φαινόμενο

Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας η 9η Φεβρουαρίου .
«Η Ελληνική γλώσσα είναι το αγκωνάρι του πολιτισμού μας και η μητρική γλώσσα του Δυτικού πολιτισμού» Ζακ Μπουσάρ

''Γνωρίζατε ότι μιλάτε ελληνικά;'' είναι ο τίτλος του ευρηματικoύ βίντεο της ΓΓ Δημόσιας Διπλωματίας του ΥΠΕΞ στο οποίο εμφανίζονται πολίτες διαφόρων χωρών, ηλικιών και επαγγελματικής απασχόλησης, προφέροντας λέξεις στις γλώσσες τους που είναι ελληνικής προέλευσης. Στόχος της καμπάνιας είναι να καταδείξει την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας και να αναδείξει τόν θεμελιώδη ρόλο που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.

Η Ελληνική Γλώσσα αποτελεί ένα σπάνιο φαινόμενο -και ποσοτικά και ποιοτικά», τονίζει ο πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, καθηγητής Ιωάννης Καζάζης.

«Η Ελληνική Γλώσσα διαθέτει μέγα πλούτο λεξιλογίου δομημένο σε αλλεπάλληλα στρώματα, με το παλαιότερο αναγόμενο στην ελλαδική προϊστορία, και το νεότερο στο ευρωπαϊκό παρόν της χώρας. Και, το σημαντικότερο, στρώματα τόσο λειτουργικά αλληλοδιαπλεκόμενα, ώστε στην ίδια σελίδα ενός σημερινού νεοελληνικού κειμένου, πλάι σε λέξεις σαν το μέλι, τον τρίποδα και τον βασιλέα (που πρωτοαπαντούν στη μυκηναϊκή εποχή), να συναντάς σαν κάτι απολύτως φυσικό άλλες, σαν τον πύραυλο, τον δορυφόρο και την κβαντομηχανική, που ανήκουν στην ελληνική της εποχής των ταξιδιών στο διάστημα .

Η περιεκτικότητα αυτή επικυρώθηκε με τη λύση που δόθηκε νομοθετικά το 1974 στο χρονίζον γλωσσικό πρόβλημα του ελληνικού κράτους που προέκυψε από το 1821 ∙ με την ωρίμανση των ιστορικών και κοινωνικών συνθηκών, για έναν ιστορικό συμβιβασμό. Συμβιβασμό που επετεύχθη μετά από τους θυελλώδεις γλωσσικούς αγώνες μεταξύ δημοτικιστών και καθαρευουσιάνων (πυροδοτημένους από την ακραία επιλογή των αρχαϊστών λογίων του 19ου αιώνα να χτίσουν την επίσημη γλώσσα πάνω στον αποκλειστικό και ασυμβίβαστο αρχαϊσμό) ∙ αλλά κυρίως μετά από διακόσια χρόνια εντατικής καλλιέργειας της γλώσσας μας, σε όλες τις παραλλαγές της, από όλη την κοινωνία και σε όλους τους τομείς του επιστητού. Τη θέση ότι η σημερινή ελληνική είναι πλουσιότερη απ' όσο υπήρξε η γλώσσα αυτή σε οποιαδήποτε άλλη φάση της μακράς της διαχρονίας -συμπεριλαμβανομένης και της αρχαίας-- την έχει τεκμηριώσει με τον αυθεντικότερο τρόπο το περιεκτικότατο "Αρχείο Δ. Γεωργακά της Νέας Ελληνικής των ετών 1800-2000" που, ψηφιοποιημένο τώρα, βρίσκεται στο "Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας" .Ο κ. Καζάζης επισημαίνει ότι «αν η Ελληνική διακρίθηκε από τις άλλες γλώσσες την αρχαία εποχή, ήταν επειδή, χάρη στον μοναδικό της γλωσσικό μηχανισμό παραγωγής αφηρημένων ουσιαστικών κατάφερε να δημιουργήσει εκ του μηδενός το εννοιολόγιο της επιστήμης, της φιλοσοφίας και των τεχνών, στο οποίο κατά κύριο λόγο, μετά την ευρωπαϊκή Αναγέννησή του (και με τη συνδρομή της λατινικής), οφείλεται η τεχνολογική έκρηξη της Νεωτερικότητας που διαρκεί ως σήμερα. Και τούτο αποτελεί προίκα και της Νέας Ελληνικής»

Παράλληλα, υπενθυμίζει ότι η γλώσσα είναι ο «Οίκος του Είναι», καθώς «στο άλλο, πάλι, άκρο του γλωσσικού φάσματος, μέσα στο λεξιλόγιο της κοινής λαλιάς, είναι εγχάρακτα τα συλλογικά βιώματα και τα επιτεύγματα του ελληνισμού στη μακρά του ιστορία» και «τα ποσοτικά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της γλώσσας μας περιμένουν τα χέρια του δάσκαλου, για να αποκαλυφθούν και, ερμηνευόμενα, να καταστούν μορφωτικό αγαθό για τις νεότερες γενιές --μορφωτικό αγαθό ικανό να δημιουργήσει ό,τι πολυτιμότερο: ταυτότητα», γι' αυτό «αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση της πολιτείας να εκπαιδεύει τις νέες γενιές στη διαχείριση και προαγωγή του εθνικού αυτού θησαυρού, ως απόδειξη του έμπρακτου σεβασμού και της πραγματικής μας αγάπης προς αυτόν».

Λεξιλογικά παιγνίδιαΠαγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας

Ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας έχει καθιερωθεί η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού. Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, σύμφωνα με την με αρ. πρωτ. ΑΣ17889/11-04-2017 Κ.Υ.Α. (Β’ 1384) των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Μέσω της θέσπισης του ετήσιου παγκόσμιου εορτασμού επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.

Η ελληνική γλώσσα κατά την αρχαιότητα ευτύχησε να καταστεί φορέας μορφοποίησης και μεταβίβασης σημαντικών επιστημονικών θεωριών, φιλοσοφικών θεωρήσεων και λογοτεχνικών κειμένων. Στην ελληνική γράφτηκαν λίγο αργότερα τα πιο σημαντικά κείμενα του Χριστιανισμού για να διαδοθούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο διάβα των αιώνων υπήρξε καθοριστική η συμβολή της ως μέσου αποθησαύρισης και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού και επιβιώνει ως τις μέρες μας, στη νεότερη εκδοχή της, ως μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως.

Η γνώση και η κατανόηση της σημασίας της ελληνικής γλώσσας συνιστά βασική παιδευτική επιδίωξη. Ιδιαίτερα η νέα γενιά μπορεί να ωφεληθεί πολλαπλά, αν εξοικειωθεί με την ιστορία και τη χρήση της και αφομοιώσει δημιουργικά τον πλούτο της, γεγονός που θα της επιτρέψει να κατανοήσει τη βαθύτερη ουσία του ελληνικού πολιτισμού και την πολυδιάστατη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στη δημιουργία του παγκόσμιου πολιτισμού.

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας προτείνονται ενδεικτικά μια σειρά δράσεων και πρωτοβουλιών που μπορούν να αξιοποιηθούν κατάλληλα στις σχολικές μονάδες:

1. Παρουσίαση συγκεκριμένων θεματικών ενοτήτων εντός της σχολικής μονάδας, με τη συμμετοχή των μαθητών/τριών, όπως είναι, π.χ., η Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας, η σχέση της με άλλες Γλώσσες (παλαιότερες και σύγχρονες), η αξία της γλωσσικής παιδείας, τρόποι εμπλουτισμού του λεξιλογίου, λεξιλογικά παιγνίδια κ.ά. Σε αυτή την κατεύθυνση θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν τόσο κείμενα που περιλαμβάνονται σε αντίστοιχα σχολικά βιβλία (γλώσσας, λογοτεχνίας, ιστορίας κ.λπ.) όσο και κείμενα δόκιμων συγγραφέων και διανοητών που κρίνονται κατάλληλα, σε συνάρτηση με την ηλικία και τα ενδιαφέροντα των μαθητών/τριών.
2. Οργάνωση συζητήσεων με καταξιωμένους λογοτέχνες, φιλολόγους, γλωσσολόγους, ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους μαθητές/ήτριες  να προσεγγίσουν διάφορες πτυχές της ελληνικής γλώσσας και τρόπους χρήσης της.Η Ελληνική γλώσσα είναι ένας θησαυρός. Είναι από τις ελάχιστες ή η μοναδική γλώσσα με νοημοσύνη. Κάθε λέξη επεξηγεί τον εαυτό της. Παρόλο όμως τον πλούτο της γλώσσας μας, είναι γεγονός ότι τελικά στην καθημερινότητά μας χρησιμοποιούμε ελάχιστες από αυτές τις λέξεις τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο.

Και μπορεί οι φίλοι των θετικών επιστημών να υπερηφανεύονται ότι τα μαθηματικά είναι η μόνη πανανθρώπινη γλώσσα, όμως, το ζητούμενο δεν είναι απλά να συνεννοούμαστε αλλά να εκφράζουμε το βάθος, το πλάτος και το ύψος της ύπαρξής μας με τον ακριβέστερο δυνατό τρόπο. Και η Ελληνική γλώσσα μπορεί να το κάνει αυτό εξαιρετικά! Οπότε αξίζει να τη μάθουμε καλά.
Παρατηρώντας τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο περισσότερος κόσμος καθημερινά, ένας άριστος γνώστης την ελληνικής γλώσσας θα εντοπίσει αρκετά γραμματικά, συντακτικά αλλά και νοηματικά λάθη, πολλά εκ των οποίων συγκεντρώσαμε και παραθέτουμε παρακάτω:

Σωστό: Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν.
Λάθος: Ευχαριστούμε όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν.
Σωστό: Αντίγραψε ό,τι βλέπεις.
Λάθος: Αντέγραψε ό,τι βλέπεις.
Σωστό: Π.Μ. = Προ Μεσημβρίας, Μ.Μ. = Μετά Μεσημβρίαν
Λάθος: Μετά Μεσημβρίας.
Σωστό: Περισσότεροι από έναν ή περισσότεροι του ενός.
Λάθος: Περισσότεροι από ένας.
Σωστό: Με πολλή αγάπη, πολλή δουλειά.
Λάθος: Με πολύ αγάπη, πολύ δουλειά.
Σωστό: Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας.
Λάθος: Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτου ηλικίας.
Σωστό: Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων.
Λάθος: Στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων.
Σωστό: «Κατ'αρχήν» χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε στα βασικά σημεία (π.χ. το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ'αρχήν). «Κατ'αρχάς» χρησιμοποιούμε για να υποδηλώσουμε ότι κάτι έγινε αρχικά (π.χ. Κατ'αρχάς να διευκρινίσουμε).Σωστό: Ο επικεφαλής, του επικεφαλής.

Λάθος: Ο επικεφαλής, του επικεφαλούς.
Σωστό: Αυτές οι μέθοδοι, αυτές οι παράμετροι, αυτές οι ψήφοι.
Λάθος: Αυτοί οι μέθοδοι, αυτοί οι παράμετροι, αυτοί οι ψήφοι.
Σωστό: Η αναπληρώτρια διευθύντρια / υπουργός / γιατρός.
Λάθος: Η αναπληρωτής διευθύντρια / υπουργός / γιατρός.
Σωστό: Έχω απαυδήσει! (και «είμαι απηυδισμένος!»)
Λάθος: Έχω απηυδήσει!
Σωστό: Αποτείνομαι, μέλλοντας: Θα αποταθώ.
Λάθος: Θα αποτανθώ.
Σωστό: Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο.
Λάθος: Η λέξη αυτή απαντάται συχνά στον Όμηρο.
Σωστό: Απολαύει της εμπιστοσύνης.
Λάθος: Απολαμβάνει της εμπιστοσύνης.
Σωστό: Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν.
Λάθος: Ασχολιόμαστε, ασχολιόμασταν.
Σωστό: Πριν από την έναρξη.
Λάθος: Πριν την έναρξη.
Σωστό: Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε.
Λάθος: Ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε.
Σωστό: Ο τέως πρόεδρος = ο προηγούμενος από τον σημερινό. Ο πρώην πρόεδρος = ο πριν από πολύ καιρό πρόεδρος.
Σωστό: Ψιλή κυριότητα.
Λάθος: Υψηλή κυριότητα.

Σωστό: Αντεπεξέρχομαι στις δυσκολίες.

Λάθος: Ανταπεξέρχομαι στις δυσκολίες.

Παρακάτω θα βρείτε 20 λέξεις και θα κληθείτε να βρείτε τα συνώνυμά τους. Το κουίζ έχει διάφορες διαβαθμίσεις  ως προς τη δυσκολία του ώστε να μπορεί να βγάλει ένα αντικειμενικό αποτέλεσμα στον χρήστη. 

Να θυμάστε ότι το ζητούμενο δεν είναι να βρείτε μόνο το συνώνυμο αλλά και το πιο κοντινό ακριβές νόημα.

Γλωσσικό κουίζ: Ξέρεις τη σημασία αυτών των λέξεων;

Κουίζ με τα συχνότερα γλωσσικά και ορθογραφικά λάθη

ΚΟΥΙΖ: Πώς είναι τα ελληνικά σου; 20 δυσκολούτσικες ερωτήσεις

Σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας

Μπορείτε να βρείτε τι σημαίνουν αυτές οι δύσκολες ελληνικές λέξεις;

Η Ελληνική γλώσσα

«Η Ελληνική γλώσσα είναι το αγκωνάρι του πολιτισμού μας και η μητρική γλώσσα του Δυτικού πολιτισμού»,
 δηλώνει σε συνέντευξή του ο Καναδός καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, Ζακ Μπουσάρ που γεννήθηκε και ζει στο Μόντρεαλ και, από το 1973, είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καναδέζικης μεγαλούπολης.

Δείτε το απόσπασμα από τη συνέντευξη του Καναδού καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας: https://youtu.be/kU_xjLU9gaY?t=1396

''Γνωρίζατε ότι μιλάτε ελληνικά;'' είναι ο τίτλος του ευρηματικoύ βίντεο της ΓΓ Δημόσιας Διπλωματίας του ΥΠΕΞ στο οποίο εμφανίζονται πολίτες διαφόρων χωρών, ηλικιών και επαγγελματικής απασχόλησης, προφέροντας λέξεις στις γλώσσες τους που είναι ελληνικής προέλευσης. Στόχος της καμπάνιας είναι να καταδείξει την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας και να αναδείξει τόν θεμελιώδη ρόλο που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.

Τα Ελληνικά είναι η επίσημη γλώσσα της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και μία από τις 23 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επίσης, είναι επίσημα αναγνωρισμένη ως μειονοτική γλώσσα στην Αλβανία, την Αρμενία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία και την Τουρκία.

Ένα παράδειγμα ττης επιρροής που έχει η Ελληνική γλώσσα σε διεθνές επίπεδο αποτυπώνεται περίτρανα στην ομιλία του κ. Πέτρου Καψάσκη για την Πολιτιστική Διπλωματία, η οποία έλαβε χώρα στη Ρώμη το Δεκέμβριο του 2014 στην εκκλησία των Καπουτσίνων (πλησίον της πλατείας Μπαρμπερίνι, στο κέντρο της Ρώμης), με τίτλο «Roma e Atene città eterne» (Ρώμη και Αθήνα οι αιώνιες πόλεις).

Ο υπ. διδάκτωρ Πολιτιστικής Διπλωματίας κ. Καψάσκης μίλησε στα ιταλικά χρησιμοποιώντας μόνο Ελληνικές λέξεις θέλοντας να τονίσει με αυτόν τον συμβολικό τρόπο την ήπια ισχύ του Ελληνικού Πολιτισμού καθώς και την πνευματική του οικουμενικότητα. Στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Καψάσκης απευθύνθηκε στο ιταλικό ακροατήριο ρωτώντας το αν κατανόησαν τι είπε. Όταν εκείνοι αποκρίθηκαν θετικά τότε εκείνος τουςαπάντησε:

«Σας μίλησα, ελληνικά!»

Το κείμενο στα ιταλικά

Il Nemico del Popolo e la Crisi Etica e’ una retorica contro l’epidemia dell’ omogeneita’. Il trionfo dell’ etica sulla mania di far polemica e’ l’apoteosi dello scetticismo critico che si trova in antitesi con la cachessia di quello ipocrita.»Il Nemico del Popolo», e’ il titolo della mia tesi, e’ una metafora inspirata dal dramma di Henrik Ibsen. Il protagonista Dr. Stockmann e’ un autentico paradigma del anti-idolo; una figura eroica che si trova agli antipodi del sistema politico del periodo storico in cui vive.La mia priorita’ non e’ di sintetizzare e/o analizzare le miriadi d’ agonie del protagonista del drama di Ibsen, bensi’ quella di usare il suo paradigma come un antidoto alla genesi del dogma laico e alla necrosi psichica e spirituale del »cosmos» in cui viviamo oggi.In sintesi, l’emfasi verra’ data alla metamorphosi sociale che avvera’ solo attraverso la metamorfosi della monade. In questa plethora di simboli ritrovιamo non solo il sintomo della crisi economica che ha stigmatizzato la nostra epoca, ma anche l’ ellipsis del pensiero critico che ha generato il carcinoma della »Crisi Etica». La scuola ha perso il suo ruolo e la pedagogia e’ diventata anemica. Il poema epico sembra un sindromo emetico e gli eroi ormai si possono incontrare solo nei cimiteri. Il simmetrico ha dato il suo posto al antisimmetrico e l’estetica e’ di moda paragonarla ad un’ idea eretica. Siamo caustici con l’eterogeneita’ perche’ ci piace vivere in armonia con gli epigoni dell’ omogeneita’ e della tirannia. L’ armonia e’ persa dentro l’ agonia e il pathos e’ diventato anomalia che porta l’uomo alla pseudo-idolatria, simbolo caratteristico dellademonecrazia. La mania per l’effimero e l’estremo egoismo ci ha portato sull’ orlo dell’ anathema e del paralogismo. L’esodo dalla crisi non lo si trovera’ nel idiotismo bensi’ in ideali come l’ethos, il pathos e l’ antropocentrismo.

Η μετάφραση του κειμένου στα ελληνικά

Ο Εχθρός του Λαού και η ηθική κρίση είναι μια ρητορική κατά της επιδημίας που έφερε η ομοιογένεια. Ένας θρίαμβος της ηθικής επί της μανίας για πολεμική, η αποθέωση της κριτικής σκέψης κατά της καχεξίας της υποκριτικής σκέψης. »Ο Εχθρός του Λαού», που είναι ο τίτλος τηςομιλίας μου, είναι μια μεταφορά εμπνευσμένη από το δράμα του Ερρίκου Ίψεν. Ο πρωταγωνιστής, δρ. Στόκμαν, είναι το αυθεντικό παράδειγμα του αντι-ιδόλου, μια ηρωική φιγούρα που στέκει στον αντίποδα του πολιτικού συστήματος της εποχής του. Η προτεραιότητα μου δεν είναι να συνοψίσω ή να αναλύσω τις μυριάδες αγωνίες του πρωταγωνιστή του ιψενικού δράματος, αλλά να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα του σαν αντίδοτο στη γέννηση στερεοτύπων και λαϊκών δογμάτων που σκοπό έχουν την νέκρωση της ψυχής του κόσμου στον οποίον ζούμε σήμερα. Εν συνόψει, η έμφαση θα δοθεί στη μεταμόρφωση της κοινωνίας μας που θα επέλθει μόνο δια της μεταμορφώσεως της μονάδας. Μέσα σε αυτή την πληθώρα συμβόλων δεν βρίσκουμε μόνο το σύμπτωμα της οικονομικής κρίσης που στιγμάτισε την εποχή μας αλλά και την έλλειψη της κριτικής σκέψης, ηοποία γέννησε το καρκίνωμα της ηθικής κρίσης. Το σχολείο έχασε πια τον ρόλο του και η παιδαγωγία έγινε ανεμική. Το επικό ποίημα μετουσιώθηκε σε εμετικό σύνδρομο και οι ήρωες τώρα πια βρίσκονται μόνο στα κοιμητήρια. Το συμμετρικό έδωσε την θέση του στο αντισυμμετρικό και η αισθητική έγινε της μόδας να την παρομοιάζουμε με μια ιδέα αιρετική. Είμαστε καυστικοί με την ετερογένεια, καθώς μας αρέσει να ζούμε σε αρμονία με τους τυράννους επίγονους της ομοιογένειας. Η αρμονία χάθηκε μεσ’ στην αγωνία και το πάθος έγινε ανωμαλία που ωθεί τον άνθρωπο στην ειδωλολατρία χαρακτηριστικό σύμβολο της δαιμονοκρατίας. Η μανία για το εφήμερο και τον άκρατο εγωισμό μας έφερε το ανάθεμα και τον παραλογισμό. Η έξοδος από την κρίση δεν βρίσκεται στον »ιδιωτισμό», αλλά σε ιδέα όπως το ήθος, το πάθος και ο ανθρωποκεντρισμός.

Οι θρυλικές ομιλίες του Ξενοφώντος Ζολώτα στα Αγγλικά, χρησιμοποιώντας μόνο ελληνικές λέξεις.
Οι λόγοι εκφωνήθηκαν στο πλαίσιο των ετήσιων συναντήσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η πρώτη ομιλία έγινε το 1957 και προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό που μετά από απαίτηση του επικεφαλής της διεθνούς Τράπεζας, επαναλήφθηκε παρόμοια ομιλία το 1959. Ο Ζολώτας ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος

Το κείμενο της πρώτης ομιλίας, αφού ενημέρωσε το κοινό για το εγχείρημα του, προκείμενου να τραβήξει την προσοχή τους, είναι το εξής: 

«Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is charateristic of our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Ampitctyony and the gastronomic symposia».

 Αν και μίλησε στα «ελληνικά» τον αντελήφθησαν οι πάντες. Ίσως επειδή και το ακροατήριο είχε υψηλή γνώση της αγγλικής και πολλοί είχαν διδαχθεί αρχαία στο σχολείο τους. Το τέλος της ομιλίας προκάλεσε παρατεταμένο χειροκρότημα και ανυπόκριτο θαυμασμό, ενώ πολλές εφημερίδες των ΗΠΑ, του αφιέρωσαν τίτλους στην πρώτη σελίδα. 

Το κείμενο της δεύτερης ομιλίας είναι το ακόλουθο: 

Kyrie, It is Zeus’ anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monophonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them. I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers. ...

Μετατροπή ενεργητικής σύνταξης σε παθητική

Μετατροπή ενεργητικής σύνταξης σε παθητική

Κατά τη μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική γίνονται οι ακόλουθες μεταβολές:

​Όταν το ρήμα είναι μονόπτωτο: 

Το ενεργητικό ρήμα τρέπεται σε παθητικό.

Το υποκείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται ποιητικό αίτιο.

Το αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται υποκείμενο του παθητικού.Όταν το ρήμα είναι δίπτωτο:

• Το ενεργητικό ρήμα τρέπεται σε παθητικό.
• Το υποκείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται ποιητικό αίτιο.
• Το άμεσο αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται υποκείμενο του παθητικού.
• Το έμμεσο αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος παραμένει αμετάβλητο 
• ως αντικείμενο

  Όταν το ρήμα συντάσσεται με σύστοιχο αντικείμενο:

  • Το σύστοιχο αντικείμενο μονόπτωτου ρήματος τρέπεται σε σύστοιχο 
  • υποκείμενο:
    • Τὸν πόλεμον οὕτως ἐπολεμήσαμεν. ➝ Ὁ πόλεμος οὕτως ἐπολεμήθη 
    • ὑφ' ἡμῶν.
  • Το σύστοιχο αντικείμενο δίπτωτου ρήματος παραμένει αμετάβλητο.
  • ταν το ρήμα συντάσσεται με κατηγορούμενο του αντικειμένου:
  • Το ενεργητικό ρήμα τρέπεται σε παθητικό.
  • Το υποκείμενο του ενεργητικού γίνεται ποιητικό αίτιο.
  • Το αντικείμενο του ενεργητικού γίνεται υποκείμενο του παθητικού.
  • Το κατηγορούμενο του αντικειμένου γίνεται κατηγορούμενο του υποκειμένου.