Κλίση τοῦ «πληρῶ» καὶ ἄλλων λόγιων συνῃρημένων.

Ὑπάρχουν σήμερα συνῃρημένα ῥήματα, ποὺ χρησιμοποιοῦνται σὲ ἐκφράσεις μὲ λόγιο ὕφος καὶ χρήζουν κάποιας προσοχῆς, καθὼς εἶναι ἀρχαιοπρεπή καὶ ὡς ἐκ τοῦτου κλίνονται ὅπως καὶ στὰ ἀρχαῖα.
(σὲ ἐνεργητική) πληρῶ, ἀξιῶ, ἐκπληρῶ, ἀπαξιῶ.
(σὲ μεσοπαθητική) ὑποχρεοῦμαι, ἰσοῦμαι, καρποῦμαι... συνῃρημένηα σὲ -όω*, δηλαδή. 
π.χ. πληροῖ τὶς προϋποθέσεις
      ἀπαξιοῖ νὰ ἀπαντήσῃ

Σημείωση: Τὰ περισσότερα, ἄν ὄχι ὅλα τὰ ῥήματα σὲ -όω στὸ πέρας τῶν χρόνων μετατράπησαν σὲ ρήματα σὲ -ώνω.  π.χ. δηλόω-δηλῶ ->δηλώνω, πληρόω-πληρῶ -> πληρώνω ,  ἀξιόω-ἀξιῶ-> ἀξιώνω,  ὑποχρεόομαι-ὑποχρεοῦμαι -> ὑποχρεώνομαι κ.λπ.